UCZYĆ SIĘ, PRACOWAĆ – I MYŚLEĆ!

Napisałem dziś na Twitterze: „Szkoła rusza dopiero 3-IX –  i  słusznie, bo taki układ kalendarza – co budzi radość dzieci i  rodziców. Gdyby ludzie chcieli, by  dzieci się uczyły, gdyby wierzono, że szkoła naprawdę uczy – to panowałby smutek, że dzieci straciły dwa dni nauki”.

Jeśli uważamy, że lepsze jest niechodzenie do  szkoły niż chodzenie – to może zaczynajmy rok szkolny o  tydzień –  o  miesiąc –  albo i o dziewięć miesięcy później? Ktoś się żachnie: „O  co  chodzi –  o  dwa dni?”. Nie: tu chodzi o ogólne nastawienie. A poza tym: „Od rzemyczka do koniczka”…

Dzieci tak mogą rozumować – bo dziecko żyje dniem dzisiejszym, nie myśli o przyszłości. Ale dorośli? Dorośli podobnie, niestety. Ludzie mówią: „Chcemy pracy!” – ale przy każdej okazji myślą o tym, by jakoś tej pracy uniknąć. Nosi się znaczki z napisem: „Chwała Bogu – już piątek…”. Czyli panuje kult niepracowania.

Czy temu są  winni ludzie? Ależ skąd! Winien jest system. W  normalnych czasach –  czyli zanim dwie wojny światowe zniszczyły Piękną Epokę XIX Wieku – kasjer wypłacał codziennie dniówkę; i wtedy ludzie czuli, że jeśli nie pójdą do pracy, to będą mieli mniej pieniędzy.

I te dniówki były pokaźne. Przed I  wojną światową robotnik, nawet średnio wykwalifikowany, mógł utrzymać niepracującą żonę i  pięcioro dzieci. Dziś jest to bardzo trudne. Dziś nastąpiło oderwanie się płacy od  pracy. Pracuję codziennie – i nic z tego nie mam. Nic dziwnego, że marzę o urwaniu się z pracy. Natomiast płaca pojawia się na pierwszego – i kojarzy się nie z pracą, tylko z zatrudnieniem.

Dlatego ludzie chcą być zatrudnieni – i nie pracować! Oczywiście duża część ludzi jeszcze dostrzega związek pracy z płacą – ale część już nie. To znaczy: o tym WIEDZĄ, ale tego nie CZUJĄ. Więc podświadomie myślą o  tym, jakby tu nie pracować.

I tu jest moje pytanie do ludzi: „Czy chcecie pracować dwa razy więcej i  zarabiać cztery razy więcej –  czy zarabiać tak jak teraz?”. Wyborcy socjalistów wolą zarabiać mniej –  na  przykład kobiety wybierają zawód nauczycielki właśnie dlatego, że są długie wakacje (i nieodmiennie głosują na socjalistów z PiSu, PO czy SLD) – a moi wyborcy, z reguły mężczyźni, chcą pracować więcej i zarabiać znacznie więcej.

Bo faceta, który dużo zarabia, szanuje żona i dzieci. Zbliżają się wybory –  i  władze lokalne w panice wykańczają rozmaite inwestycje, by  wyborcy widzieli, „że coś zrobiono”. Często wygląda to tak, że jeden robotnik zasuwa łopatą – a czterech się przygląda… …i potem pretensje, że na Zachodzie zarabia się cztery razy więcej. No, tak – ale tam w prywatnych firmach przetrwały jeszcze resztki kapitalizmu: szef wyzyskuje robotnika, zmusza go do ciężkiej pracy… …a potem płaci cztery razy więcej.

Więc jak: jedziemy na  Zachód –  czy wprowadzamy tu  dziki, drapieżny kapitalizm, gdzie trwa „wyścig szczurów”, gdzie kapitalista boi się, że  zbankrutuje, a  robotnik boi się, że  wywalą go z  roboty? Zachód przegonimy w parę lat, bo  tam na  tym kapitalizmie żeruje socjalizm jeszcze gorszy niż u nas.

1-IX to też data, gdy zamiast zapisać się do Paktu Anty-Kominternowskiego i razem z III Rzeszą zaatakować Sowiety – ściągnęliśmy na siebie pierwsze uderzenie nawały narodowych socjalistów. I w ten sposób na jakiś czas po raz drugi weszliśmy do unii europejskiej pod hegemonią niemiecką…

– Janusz Korwin-Mikke

ANGORA nr 36 (9 IX 2018)